йөгән

сущ.; прям.; перен.

узда́, узде́чка || узде́чный, уздяно́й

атка йөгән кидерү — наде́ть узду́ на ло́шадь

йөгәненнән тотып йөртү — води́ть под уздцы́, (реже: за уздцы́)

әхлак йөгәне — нра́вственная узда́

йөгән әсбаплары — узде́чный набо́р

йөгән бизәкләре — узде́чные (уздяны́е) украше́ния

аты булса, йөгәне табылыр — (посл.) была́ бы ло́шадь, узде́чка найдётся

- йөгән авызлыгы

- йөгән балдагы
- йөгән боҗрасы
- йөгән капламасы
- йөгән чугы

••

йөгән белән әйдәү — тормоши́ть, заставля́ть, заста́вить си́лой

йөгәндә тоту — держа́ть в узде́ (на поводке́)

йөгәнен каты (кыска) тоту — держа́ть на коро́тком поводке́; держа́ть на при́вязи кого-л. (букв. держа́ть пово́дья кре́пче, покоро́че)

йөгәнне кулдан ычкындыру — дать во́лю, пусти́ть на самотёк

йөгәннән тотып бару — руководи́ть, верхово́дить; дава́ть направле́ние (букв. вести́ под уздцы́)

йөгәннән ычкыну — распоя́саться (букв. освободи́ться от узды́)

- йөгәнгә алу